ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ

ΔΙΑΚΥΡΥΞΗ 3ΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1974 _______________________________________________________

Σάββατο 19 Απριλίου 2008

ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ

Έχω γράψει για την διαδικασία εκλογής Συνέδρων για το 8ο Συνέδριο στην Δημοτική Οργάνωση Βαρνάβα και για τις ενστάσεις που υπέβαλα.
Η μια εκ των δύο απορρίφθηκε από την ΕΚΑΠ, η άλλη αγνοήθηκε (πήγε άραγε στην ΕΚΑΠ ποτέ;).
Για την απορριφθείσα ένσταση η ΕΚΑΠ αποφάσισε την πραγματοποίηση έρευνας, η οποία μέχρι τώρα δεν έγινε.
Μήπως επειδή τελείωσε το Συνέδριο ξεχάστηκαν όλα;
Και τα ζητήματα Δημοκρατίας;
Δεν είναι σημαντικά για ένα Σοσιαλιστικό Κόμμα;
Εγώ επιμένω...
Έστειλα στην ΕΚΑΠ και στον Συνήγορο Μέλους το πιο κάτω email:

"Την 24/2/2008 κατά την διαδικασία εκλογής συνέδρων για το 8ο Συνέδριο του κινήματος υπέβαλα 2 ενστάσεις (βλ Συνημμένο) προς την υποτιθέμενη Εφορευτική Επιτροπή (για την ακρίβεια δεν υπήρχε ΚΑΝΕΝΑ μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής Βαρνάβα, αλλά μέλη Εφορευτικής Επιτροπής Καπανδριτίου).
Η ΕΚΑΠ αποφάνθηκε επί μίας εκ των δύο ενστάσεων (βλ. http://www.pasok.gr/portal/gr/000F4240/Data/PINAKAS%20G(76).pdf) ότι αυτή απορρίπτεται και ότι παραπέμπεται για έρευνα.
Επειδή τα θέματα Δημοκρατίας είναι για εμένα (κι ελπίζω και για το Κίνημα) πολύ σημαντικά, επιμένω στην διερεύνηση από την ΕΚΑΠ ή τον ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΜΕΛΟΥΣ του ζητήματος και τον καταλογισμό ευθυνών για την παρωδία εκλογών που συντελέσθηκε, γελοιοποιώντας το Κίνημα στην Τοπική Κοινωνία.
Παρακαλώ να έχω μια απάντηση για την προβλεπόμενη διαδικασία."
Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι,έστω και μόνος μου.

Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΑΣΟΚ. ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ...

Ήμουν από αυτούς που "κρατούσαν μικρό καλάθι" για το Συνέδριο.
Από αυτούς που κατάγγελλαν τους μηχανισμούς που απέκλεισαν από το Συνέδριο άξια και ικανά στελέχη.
Από αυτούς που άρχισαν να φοβούνται ότι "ο Πρόεδρος συμβιβάστηκε" κι ότι η ΑΝΑΝΕΩΣΗ θα παρέμενε μόνο μια ανάμνηση.
Σήμερα χαίρομαι πάρα πολύ που διαψεύστηκα.
Σήμερα άρχισα να γίνομαι αισιόδοξος.
Σήμερα είδα τον Παπανδρέου που τόσο καιρό περίμενα. Τον ηγέτη που δεν διστάζει να προκαλέσει, να τολμήσει, να βάζει την δική του σφραγίδα.
Η πρότασή του για Γραμματέα και Πολιτικό Συμβούλιο περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο για την ανανέωση, την ενδυνάμωση και την προοπτική του ΠΑΣΟΚ.
Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα θα λυθούν, ως δια μαγείας, με την εκλογή και μόνο νέου Γραμματέα και Πολιτικού Συμβουλίου. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Όμως είναι ο δρόμος προς την σωστή κατεύθυνση.
Γίνεται πράξη αυτό που η κοινωνία ζητούσε, καιρό τώρα.
Τώρα αυτό που χρειάζεται, για το επόμενο βήμα, είναι ριζική ανανέωση στα πρόσωπα που θα στελεχώσουν του Τομείς του Κινήματος και στελέχωσή τους με ανθρώπους που δεν ψάχνουν καρέκλα, αλλά πεδίο δράσης.
Και μετά...
Το πιο δύσκολο κομμάτι. Η ανανέωση του ενδιάμεσου στελεχιακού δυναμικού (Νομαρχιακές, Περιφερειακές Επιτροπές κ.λ.π.). Είναι το πιω άρρωστο κομμάτι του Κινήματος.
Εδώ όμως σημαντικός είναι ο ρόλος της βάσης. Της βάσης που πρέπει να ξυπνήσει, να σπάσει τους μηχανισμούς και να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ την ανανέωση.
Αυτή η βάση που, το υγιές τμήμα της, φυλλορροεί και απομακρύνεται από το Κίνημα, πρέπει να δώσει συντεταγμένα την μάχη για το ξεκαθάρισμα του Κινήματος, από τους καρεκλοκένταυρους , τους παρατρεχάμενους των βουλευτών και τους ανθρώπους που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν το Κίνημα για την άνοδό τους (κοινωνική, οικονομική).
Είμαι όμως πλέον αισιόδοξος...
Ο δρόμος άνοιξε...

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 22 ΜΑΡΤΗ,12:00

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΣΟΚ
  • Σήμερα, που οι νεκροί του Ιράκ είναι περισσότερο από ένα εκατομμύριο.
  • Σήμερα, που οι βομβαρδισμοί στο Αφγανιστάν ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.
  • Σήμερα, που η φρίκη του εμπάργκο στη Γάζα απειλεί με ολοκαύτωμα και γενοκτονία τον Παλαιστινιακό λαό, είναι υποχρέωσή μας να συμβάλλουμε με κάθε τρόπο, προκειμένου να σταματήσουν αυτά τα εγκλήματα.
Εμείς, οι Έλληνες Σοσιαλιστές δεν μπορούμε να μένουμε σιωπηλοί ούτε ανενεργοί. Με σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας σφυρηλατημένες μέσα στο χρόνο με τα προοδευτικά και απελευθερωτικά κινήματα του κόσμου βασισμένες στην κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία σήμερα συνεχίζει ο Πρόεδρός μας και με τη διεθνιστική συνείδηση της παγκόσμιας αλληλεγγύης πιο ενεργή παρά ποτέ, το ΠΑΣΟΚ και τα μέλη του ενώνουμε σήμερα και τη δική μας φωνή, με αυτή εκατομμυρίων άλλων συντρόφων σοσιαλιστών αλλά και προοδευτικών ανθρώπων από όλο τον κόσμο, για να διατρανώσουμε την υπεράσπιση των αξιών, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Παγκόσμιας Ειρήνης, της Διεθνούς Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας.

Το ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνει από σήμερα πρωτοβουλία, σε συνεννόηση και συνεργασία με τα αντιπολεμικά κινήματα, για την ανάληψη διεθνούς δράσης προς την κατεύθυνση αυτή.
Εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο του Κινήματος και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γιώργο Παπανδρέου να αναλάβει την πρωτοβουλία να θέσει το θέμα στα διεθνή forum.

Με το ΠΑΣΟΚ συμμετέχουμε στο
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
22 ΜΑΡΤΗ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ και ΩΡΑ 12:00

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΠΑΣΟΚ. Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗΣ.

Η κίνηση του Προέδρου να ανακοινώσει στο σώμα του Συνεδρίου την πρόθεσή του να προτείνει για το νέο Πολιτικό Συμβούλιο πρόσωπα που δεν έχουν χρηματίσει Υπουργοί ή Υφυπουργοί, εκφράζοντας την επιθυμία - απαίτηση τόσο των μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ, όσο και της κοινωνίας, ήταν σοφή. Κι αυτό γιατί ήταν αναμενόμενη η αντίδραση των "πρωτοκλασάτων" στελεχών. Από την στιγμή, όμως, που η πρόταση του Προέδρου επικροτήθηκε από το σώμα των Συνέδρων, απέκτησε την δημοκρατική νομιμοποίηση και όποιος την αμφισβητήσει αυτόματα θα έρθει σε αντίθεση με την βούληση των μελών του Κινήματος.
Επί της ουσίας τώρα.
Η επιλογή των προσώπων πρέπει να γίνει με προσοχή, με βάση συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και πάντα στα πλαίσια του κανόνα που ο ίδιος ο Πρόεδρος έθεσε στο Συνέδριο: ΑΝΑΝΑΕΩΣΗ - ΕΝΟΤΗΤΑ - ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ.
Πολλοί μιλούν για "πολιτικό πείραμα". Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι "πείραμα", αλλά αυτονόητη πολιτική κίνηση, για το μέλλον του Κινήματος.
Όμως...
Άρχισαν οι γκρίνιες -ΠΑΛΙ- των "αποκλεισμένων". Αυτών που θεωρούσαν ότι "αυτοδίκαια" πρέπει να συμμετέχουν, εφ΄ όρου ζωής, σ΄ όλα τα καθοδηγητικά όργανα. Αυτών που πιστεύουν ότι, περίπου "είναι θέλημα Θεού" να είναι "ηγεσία". Των "αναντικαταστατων" (κι ας είναι γεμάτα τα νεκροταφεία από αναντικατάστατους). Αυτών που είναι υπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση του Κινήματος.
Ας πάψουν επιτέλους!
Κουράστηκαν και μας κούρασαν.
Ξεπεράστηκαν από την εποχή και μας απογοήτευσαν.
Αποτελούν χθές κι εμείς παλεύουμε για το αύριο.
Ας πάψουν επιτέλους!
Όσο συνεχίζουν τόσο απομακρύνονται από την βάση. Κι η βάση τιμωρεί, όταν διαισθάνεται ότι υπάρχουν "στρατηγικές προσωπικής επιβίωσης".
Δεν μας αφορά, σύντροφοι, η προσωπική σας πολιτική επιβίωση. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι -δεν πρέπει να είναι- Κόμμα Στελεχών, αλλά Κίνημα Λαού.
Τώρα είναι η δική μας ώρα. Είναι η ώρα όλων αυτών που στηρίξαμε τον Γιώργο Παπανδρέου, στο όνομα της ανανέωσης του Κινήματος. Είναι η ώρα να σταθούμε δυναμικά δίπλα του. Με πράξεις κι όχι λόγια.
Είμαι από αυτούς που - για καιρό τώρα - "γκρίνιαζα", γιατί διέκρινα μια στασιμότητα.
Είμαι, σήμερα, αυτός που λέω:
ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ.
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΒΑΣΗ.
Σύντροφοι ο πρόεδρος έκανε την αρχή. Τώρα το παιχνίδι είναι στα χέρια μας.
Είναι η ώρα και της δικής μας ευθύνης.

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

ΤΟ 8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...

ΧΩΡΟΣ: Καλή αισθητική.Κυριαρχία του κόκκινου χρώματος, μαζί με το πράσινο. Όμορφα στημένα και πολλά "στέκια" προβολής (ξεχώριζε αυτό του "ΓΙΝΕ ΕΣΥ Η ΑΛΛΑΓΗ").
ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ: Συζητήθηκε αυτή του Τσίπρα, αλλά εμένα μου έκανε εντύπωση αυτή του πρέσβη των Η.Π.Α.
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ: Το video με τα μηνύματα των σοσιαλιστικών κομμάτων.
ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ: ΟΛΟΙ οι Σύνεδροι χειροκρότησαν τον Πρόεδρο του Κινήματος κατά την είσοδό του, στέλνοντας, μ΄ αυτόν τον τρόπο, μήνυμα ΕΝΟΤΗΤΑΣ.
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ: Αντιπροσωπευτικό των γενεών, των κοινωνικών ομάδων, των στελεχών, θα μπορούσε να είναι και των εσωκομματικών συσχετισμών.
ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ: Δυναμική, με ουσία, ενωτική.
ΦΡΑΣΕΙΣ & ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ: "Ελλάδα των αξιών" - "Θ΄ αλλάξουμε διότι δεν δεχόμαστε..." - "Μαζί μπορούμε" - "Όμως, σήμερα, δεν μπορεί να επιβάλει η Αμερική στον κόσμο αυτά που θέλει κάθε φορά" - "Προοδευτική διακυβέρνηση" - “όποιος αποκλείει τους άλλους, αποκλείεται ο ίδιος” - "Κυβερνητισμός για μένα, σημαίνει μια πολύ συντηρητική αντίληψη της πολιτικής" - "εσωτερική επανάσταση" - "ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΕΝΟΤΗΤΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ"
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΖΑΓΟΡΙΤΗ: Συναινετική με έμμεση αναφορά στην "αναγκαιότητα" επιβίωσης του δικομματικού μοντέλου.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Κ.Κ.Ε.: Μία από τα ίδια. Επιμονή στην "μοναδική αλήθεια" και στην άρνηση κάθε συνεργασίας.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΣΙΠΡΑ: Αναμενόμενη. Άνοιγμα "παραθύρου" για κάποιας μορφής κοινή δράση.
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ "ΠΗΓΑΔΑΚΙΑ": Ανησυχία για το μέλλον, αναμονή της ριζικής ανανέωσης, ελπίδα για ουσιαστική ενότητα, επιθυμία για αλλαγή πολιτικής, αλλά της εικόνας του Κινήματος.
ΝΕΟΛΑΙΑ: Μεγάλη συμμετοχή και δυναμική παρουσία.
ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ & ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: Αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, πρόσκληση των blogers, παροχή διευκολύνσεων (Η/Υ, χώρος Internet).
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ: Αγωνία, ελπίδα.


Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ (ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ)

Από την -πολύ καλή- ομιλία του Προέδρου στο 8ο Συνέδριο του Κινήματος, συγκράτησα τα παρακάτω σημαντικά - κατά την γνώμη μου- σημεία:

"Για όλα αυτά, η δική μας απάντηση είναι απλή: Όλα αυτά, ο πλούτος, η τεχνολογία, η γνώση, δεν μπορεί παρά να υπηρετούν τον άνθρωπο, να του δίνουν σιγουριά, γνώση και ποιότητα. Να εξασφαλίζουν στον άνθρωπο δημιουργικότητα και προοπτική. Να του ανοίγουν ορίζοντες, ελευθερίες.....


Το ΠΑΣΟΚ, αντιμετωπίζει τα ζητήματα αυτά, ως ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατικής ανάπτυξης, αναγκαίων ανατροπών. Και μαζί, μπορούμε. Μπορούμε μια νέα πορεία. Προτείνουμε μια νέα στρατηγική. Προτείνουμε την Ελλάδα των αξιών. Αυτή είναι η νέα μας εθνική στρατηγική. Μια Νέα Εθνική Στρατηγική, που βάζει τον άνθρωπο στο επίκεντρο της πολιτικής. Τον άνθρωπο που θέλουμε να του δίνουμε ελευθερίες, δυνατότητες να παράξει, να δημιουργήσει. Κίνητρα που τον κινητοποιούν, που τον εμπνέουν, εγγυήσεις που του διασφαλίζουν, σε μια εποχή ραγδαίων αλλαγών και ανατροπών, τη ζωή του."

Πρόκειται για ένα από τα σημεία που μας ξεχωρίζουν από την συντηριτκή αντίληψη. Γιατί στην ουσία η σοσιλαιστική πολιτική δεν είναι τίποτα άλλο παρά η φροντίδα για το άνθρωπο.

υτή είναι η δημοκρατική πρόκληση σήμερα. Τι χρειάζεται σ’ αυτή τη μάχη; Πολιτική βούληση. Βούληση ν’ αλλάξουμε, βούληση να υπηρετήσουμε τις αξίες μας. Γι’ αυτό, εμείς, στο ΠΑΣΟΚ, είμαστε η λύση, γι´ αυτό, εμείς, στο ΠΑΣΟΚ , είμαστε η ελπίδα."

Κομβικό σημείο είναι η ανάγκη να αλλάξουμε και να υπηρετήσουμε τις αξίες που διαχρονικά υπηρέτησε το Κίνημά μας. Τις αξίες που ξεχάσαμε τα τελευταία χρόνια. Αλλαγή λοιπόν παντού, με γνώμονα το ήθος, τις αρχές και την δημοκρατική πρακτική.

"Ζητάω από εσάς να κάνουμε αυτή την επανάσταση αξιών για την Ελλάδα, μια δέσμευση δική μου, μια δέσμευση δική σας. Με την καθημερινή πάλη, τη στάση, τις οργανώσεις μας, την παρουσία μας, να είμαστε το παράδειγμα της προοδευτικής αντίληψης, της σχέσης μας, της μεταξύ μας σχέσης. Αυτές τις μεταξύ μας σχέσεις, τις ξανακάνουμε ανθρώπινες, συντροφικές. Διότι εμείς, είμαστε ένα δημοκρατικό κόμμα που, ναι, μπορεί να συγκρουόμαστε, μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις, αλλά βάζουμε μπροστά αυτή τη συντροφικότητα, αυτή την ανάγκη μεγάλων αλλαγών....
...Κοντά στον αγώνα, στο πρόβλημα του πολίτη, που είναι και δικό μας, και να δείξουμε στον μικρόκοσμο της καθημερινότητας του πολίτη, ότι μπορούμε ξανά να αλλάξουμε την Ελλάδα. Σας ζητώ να γίνετε εσείς η αλλαγή μιας άλλης αντίληψης εξουσίας, μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας, μιας άλλης στάσης ζωής. "


Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά. Η "επανάσταση αξιών" πρέπει να ξεκινήσει από το Κίνημά μας. Να απαλλαγούμε από τα "βαρίδια" των φθαρμένων και διεφθαρμένων, οι οποίοι δίνουν στην κοινωνία μια αρνητική εικόνα και να μπούμε ξανά στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής ,που είναι οι κοινωνικοί αγώνες.

"Πρώτα απ’ όλα, για το Πολιτικό Συμβούλιο και όλα τα όργανα του ΠΑΣΟΚ, για τη διάταξη όλου του στελεχιακού δυναμικού του Κινήματος, οι προτάσεις μου θα διασφαλίζουν την ανανέωση, την ενότητα, την αξιοκρατία."

Όλη η ουσία σε τρείς σειρές και σε τρείς λέξεις. ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτό είναι το στοίχημα του ΠΑΣΟΚ. Κι όχι μόνο σε επίπεδο Πολιτικού Συμβουλίου, αλλά ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΟΡΜΟ. Αυτό ζητάμε εδώ και πολύ καιρό. Αυτό ζητά η κοινωνία. Εδώ, σ΄ αυτό το πεδίο θα κριθούμε.

Αυτά λίγα σαν μια πρώτη αποτίμηση της ομιλίας του Προέδρου στο 8ο Συνέδριο.






Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑΣΟΚ. ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;

Πλησιάζει η ημέρα έναρξης των εργασιών του 8ου Συνεδρίου του Κινήματος. Φυσικά κανείς δεν περιμένει θαύματα. Αν μάλιστα κανείς λάβει υπόψη του τον τρόπο που "στήθηκε" αυτό το Συνέδριο (διορισμός ΚΟΕΣ, ΝΟΕΣ, εκλογικές διαδικασίες κ.λ.π.) και τον εξωφρενικά μεγάλο αριθμό των Συνέδρων, μάλλον απαισιόδοξος πρέπει να είναι.
Παρ΄ όλα αυτά πρέπει να αναζητήσουμε τα "ζητούμενα" αυτού του Συνεδρίου. Κι αυτά δεν μπορεί να είναι άλλα παρά η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, η ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ , ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΝΕΑΣ ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, η ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ.
Είναι περισσότερο από σαφές ότι μετά τις εσωκομματικές εκλογές πραγματική ενότητα στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει. Δεν έχει νόημα να αναζητήσουμε τις ευθύνες, αλλά το πως θα ξεπεράσουμε την εσωκομματική κρίση και θα βγούμε από αυτήν την διαδικασία ενωμένοι και δυνατοί. Το εγχείρημα είναι δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο. Κατ΄ αρχήν πρέπει να ξεφύγουμε από την λογική του "ο νικητής τα παίρνει όλα". Πρέπει να γίνει κατανομή ρόλων σε όλες τις συνισταμένες και να επιδιωχθεί η σύνθεση απόψεων και πολιτικών θέσεων, έτσι ώστε ο καθένας δουλεύοντας για το "εγώ" του, να δουλεύει παράλληλα και για το "εμείς".
Όσοι εξέθρεψαν τον διχασμό στην βάση έχουν την ευθύνη να πείσουν τους "δικούς τους" ότι η μάχη για την ηγεσία κρίθηκε και τώρα υπάρχει μπροστά μας η μάχη για την προοπτική του ενιαίου Κινήματός μας. Και ο Πρόεδρος, όμως, έχει ευθύνη να πείσει ότι είναι Πρόεδρος του ενιαίου Κινήματός μας κι όχι μόνο των υποστηρικτών του.
Η νέα ηγετική ομάδα, υπό τις παρούσες συνθήκες, πρέπει να έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Κατ΄αρχήν πρέπει να σηματοδοτεί την περιλάλητη (και περιπόθητη) ανανέωση. Κι η ανανέωση δεν μπορεί να έχει -μόνο- ηλικιακά χαρακτηριστικά, αλλά και -κυρίως- πολιτικά. Πρόσωπα φθαρμένα στην συνείδηση των πολιτών πρέπει -οικειοθελώς ή μη - να φύγουν από το προσκήνιο. Όσοι τις τελευταίες δεκαετίες διαχειρίσθηκαν το Κίνημα, ως ηγετική ομάδα, δεν έχουν - και δεν μπορούν - τίποτα καινούργιο να προσφέρουν. Το μέλλον ανήκει σ΄ αυτούς που αναδείχθηκαν μέσα από τα κοινωνικά κινήματα, που έδρασαν στην πραγματική ζωή και όχι στην εικονική πραγματικότητα της Χαριλάου Τρικούπη και πέριξ. Σ΄ αυτούς που εκπροσωπούν το νέο κι ας είναι 50 και ετών, γιατί δεν διαχειρίσθηκαν κυβερνητική ή κομματική εξουσία, άρα είναι άφθαρτοι και μη μολυσμένοι από τους μηχανισμούς.
Απαιτείται μια ισχυρή, σφικτή (ολιγομελής) ηγετική ομάδα, η οποία - επιτέλους- θα παράγει πολιτική και δεν θα μοιράζει απλώς θέσεις σε αρεστούς και αυλοκόλακες. Σ΄ αυτά τα πλαίσια πρέπει να καθιερωθούν διακριτοί ρόλοι για κάθε όργανο και ιδιαίτερα για το περιβόητο Γραφείο του Προέδρου, το οποίο, υπό κανονικές συνθήκες, σε ένα σοσιαλιστικό κόμμα έχει μόνο διεκπαιρεωτικές αρμοδιότητες κι όχι παραγωγής πολιτικής. Όλα τα Όργανα πρέπει να είναι ολιγομελή και να υπηρετούν την λογική της παραγωγικής συζήτησης των θεμάτων και της δυνατότητας λήψης πολιτικών αποφάσεων και υλοποίησης αυτών κι όχι την λογική του βολέματος ημετέρων με μια καρέκλα.
Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι το Κίνημά μας είναι αποκομμένο από την Νεολαία κι οι περισσότεροι Νεολαίοι που υπάρχουν στο Κίνημα, έχουν καταντήσει κακέκτυπα αντίγραφα των κατεστημένων προσώπων, αφού, συνήθως χρησιμοποιούνται από αυτά ως μηχανισμοί κομματικής ανόδου. Το νέο αίμα έπαψε να ρέει στο ΠΑΣΟΚ και οι νέοι κοιτάζουν το Κίνημά μας διστακτικά, αφού βλέπουν ότι δεν υπάρχει ρόλος γι΄ αυτούς. Έτσι θέλγονται από άλλα κόμματα που (επικοινωνιακά ή όχι δεν έχει σημασία), σηματοδοτούν με κινήσεις τους το νέο και πρωτοποριακό. Πρέπει να επανιδρυθεί η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ως αυτόνομη Οργάνωση. Θα είναι έντονα κριτική; Ναι!, θα είναι ίσως επικριτική; Ναι! Ας μην φοβόμαστε, όμως την κρίση και την επίκριση της δικιάς μας Νεολαίας. Είναι υγεία για ένα σοσιαλιστικό ανοιχτό Κίνημα.
Αλίμονο εάν η Νεολαία δεν είναι επαναστατική.
Κάποτε το ΠΑΣΟΚ είχε μια σχέση αλληλοτροφοδότησης στελεχών με τα κοινωνικά κινήματα. Υπήρχε συμπόρευση και αλληλοστήριξη. Σήμερα δείχνουμε να τα φοβόμαστε, ή να τα θεωρούμε γραφικά και τα αιτήματά τους εκτός πραγματικότητας. Γίναμε πραγματιστές; Όχι, γίναμε συμβιβασμένοι. Μας διαφεύγει όμως ο βασικός λόγος δημιουργίας κοινωνικών κινημάτων. Δημιουργούνται για να καλύψουν πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας που δεν μπορούν να εκφραστούν από τους υφιστάμενους φορείς (Κόμματα, Συνδικάτα κ.λ.π.). Συνεπώς δεν θα έπρεπε να τα βλέπουμε ανταγωνιστικά, αλλά συμπληρωματικά στην διαμόρφωση της πολιτικής μας. Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι πράγματι στοχεύουμε στην ριζική αλλαγή της διαμορφωμένης κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής κατάστασης κι όχι στην βελτίωσή της.
Κι εδώ ερχόμαστε στο τεράστιο ζήτημα της αλλαγής πολιτικής. Έχουμε πολύ - και πολλοί- μιλήσει για την αναγκαιότητα αλλαγής πολιτικής. Έχουμε υπερθεματίσει σε "αριστερές στροφές", "σοσιαλιστικές πολιτικές" και άλλα τέτοια. Όλα αυτά, όμως είναι κενά περιεχομένου να δεν συνοδεύονται με απαντήσεις στα ερωτήματα '"τι σημαίνει αριστερά στον 21ο αιώνα", "τι είναι σοσιαλιστικό σήμερα", "ποια είναι η κοινωνική βάση που θα στηρίξει μιαν αριστερή πολιτική".
Η αναζήτηση της έννοιας της αριστεράς στον 21ο αιώνα δεν είναι ελληνική ανάγκη, αλλά παγκόσμια. Όμως ένα προοδευτικό, σοσιαλιστικό Κίνημα πρέπει να ξεκινήσει την αναζήτηση από τις κοινωνικές δυνάμεις που επιθυμεί να εκφράσει. Να αναζητήσει τους σημερινούς "μη προνομιούχους", που έχουν άλλα χαρακτηριστικά από αυτούς της δεκαετίας του 1980, να σκύψει πάνω στα προβλήματά τους και να αναζητήσεις λύσεις. Η κοινωνία σήμερα δεν αρκείται σε γενικόλογες εξαγγελίες. Είναι πιο ώριμη. Απαιτεί ανάλυση, σχεδιασμό προσαρμοσμένο στην σύγχρονη πραγματικότητα και υλοποιήσιμες λύσεις. Συνεπώς αριστερά μεν, αλλά αριστερά του σήμερα και του αύριο κι όχι του χθες Διαθέτουμε ως Κίνημα τα περισσότερα "επιμορφωτικά" και "επιστημονικά" κέντρα, τα οποία, δυστυχώς, τα χρησιμοποιούμε για το "βόλεμα" των πικραμένων, αντί να αποτελούν "δεξαμενές" σκέψης, πολιτικού προβληματισμού και πολιτικών αναλύσεων, που θα τροφοδοτούν τα πολιτικά καθοδηγητικά μας Όργανα με θέσεις. Το πρόγραμμά μας, όντως, είναι ένα σύγχρονο προοδευτικό πρόγραμμα. Γενικόλογο, όμως, αποσπασματικό, εμπεριέχων ταυτόχρονα και σοσιαλιστικές προτάσεις και νεοφιλελεύθερες. Δεν έχει σαφές στίγμα που να το κάνει μοναδικό, που να εμπνέει.
Και η έμπνευση είναι αυτή που λείπει σήμερα από το Κίνημα. Η έμπνευση που παράγει ενθουσιασμό και επιθυμία για δράση. Για πραγματική δράση κι όχι ασκήσεις επί -κομματικού - χάρτου. Όταν δεν έχουμε πείσει τα μέλη μας για τις προοπτικές του Κινήματος, πως θα πείσουμε την Κοινωνία; Όταν έχουμε διαλύσει τις Οργανώσεις μας κι έχουμε μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ σε "κόμμα στελεχών" ποιος θα βγει στην κοινωνία να παλέψει για τις θέσεις μας; Ναι η Οργάνωση θέλει αλλαγές, ναι οι κοινωνικές συνθήκες είναι σήμερα διαφορετικές, ναι υπάρχουν προβλήματα, όμως, χωρίς Οργάνωση δεν έχουμε μέλλον!
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Η κατάσταση είναι δύσκολη. Όμως τίποτα δεν χάθηκε, φτάνει...
Φτάνει να συνέλθουμε. Φτάνει να αφουγκραστούμε την κοινωνία που φωνάζει (ουρλιάζει θα έλεγα): Δεν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζουμε.
Δεν είμαι "πολιτικός αναλυτής", δεν είμαι "ειδικός", δεν είμαι "κομματικό στέλεχος". Ζω, όμως μέσα στην Κοινωνία, παίρνω τα μηνύματά της. Και πονάω για το ΠΑΣΟΚ.
Όσοι το πονάμε λοιπόν ας κάνουμε κάτι.
"οι καιροί ου μενετοί".